آیا به این مساله توجه نموده اید ، که در این سی وسه سال حکومت جمهوری اسلامی ، هر وقت ، هر کس حرفی زده که بر خلاف میل آقایان بوده ، فریاد وااسلاما از جانب آقایان بلند می شده و چماق آقایان بالا می رفته و بر سر گویندگان فرود می آمده؟
مثلأ شما می گویید چرا جنگل های شمال نابود شده ، می گویند تو مخالف اسلام هستی.
می گویید با خشک شدن دریاچه ی ارومیه اکوسیستم منطقه به هم می خورد ، می گویند نگو که اسلام در خطر می افتد. می گویید چرا مردم سر پناهی مناسب ندارند که با یک لرزش فرو می ریزد ، می گویند تو کافر شده ای . می گویید چرا راه آهن شیراز ، تهران اینجور شده که در اولین حرکتش از ریل خارج می شود ، می گویند نگو که سقف آسمان به زمین می رسد . می گویید چرا مملکت اینقدر بی در و دروازه شده که سه هزار میلیارد را می خورند و داماد ناطق نوری محاکمه نمی شود ، می گویند تو کافر حربی هستی. می گویید چرا این جوان بینوا باید برای یک کلمه حرف در سیاهچال بماند و اعدام شود ، می گویند به ارکان اسلام توهین کرده است و باید بمیرد. نسرین ستوده حرف از حقوق موکلش می زند ، می گویند مخلّ اجتماع و ضد اسلام است .
اگر همه ی این مردم ضدّ اسلام هستند ، پس چرا ، انقلاب این مردم را اسلامی می نامند؟ اگر وکیل ، وبلاگ نویس ، دانشجو ، دانش آموز ، معلم،استاد دانشگاه، کارگر، سرمایه دار ، سیاستمدار ، کاسب ، درویش ، اتحادیه ی رانندگان اتوبوس و .... همه ضدّ اسلام هستند ، فکر نمی کنید که اشکال از اسلام باشد ، یا مبشّران اسلام؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر